درباره دکتر نازنین حسینی از زبان ایشان

در 15 مهرماه 1322 در شهر زیبای اصفهان متولد گردیدم. اولین فرزند خانواده بودم و در آغوش پدر و مادری مهربان و تحصیل‌کرده در محیطی گرم و صمیمی پرورش پبدا کردم.

پدرم مرحوم وهاب خدائی مدیر و مؤسس چاپخانه خدائی و صاحب امتیاز و مدیرمسؤول روزنامه خدائی بود.

او که نویسنده‌ای توانا بود سالها روزنامه خدائی را منتشر کرده و روزنامه‌های منعدد و کتابهای زیادی در چاپخانه ایشان به زیور طبع آراسته گردید.

مادرم مرحومه خانم رباب گلستانیان دیپلمه دبیرستان بهشت‌آیین و آشنایی کامل به زبان عربی و انگلیسی داشت.

سوابق تحصیلی

دوران دبستان را در دبستان جعفری که از دبستان‌های جامعه تعلیمات اسلامی بود گذراندم. دوران دبیرستان در دبیرستان ادب تحصیل کرده و موفق به دریافت دیپلم طبیعی گردیدم.

در سال 1342 علی‌رغم قبولی در کنکور پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه تهران، در دانشکده پزشکی زاهدان مشغول به تحصیل در رشته پزشکی گردیدم.

در سال 1349 در امتحان ECFMG با رتبه بالا قبول شدم و پس از گذراندن دوران سربازی در سپاه بهداشت در سال 1352 عازم امریکا جهت گذراندن دوران تخصص گردیدم.

دوران تخصص را در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه Michigan State گذرانده و پس از قبولی در بورد کتبی تخصص بیماری‌های کودکان برای گذراندن دوران فوق تخصص نوزادان

به مرکز طبی Michael Reese که اولین سانتر فوق تخصصی نوزادان بود وارد شدم. بعد از گذراندن 2 سال دوره فلوشیپ نوزادان در سال 1357 با گذراندن امتحان بورد

شفاهی اطفال موفق به دریافت بورد کامل اطفال امریکا گردیده و به عضویت آکادمی طب اطفال امریکا پذیرفته شدم.

بعد از اتمام تحصیلات در امریکا علی‌رغم پیشنهادهای قابل قبول از طرف چند بیمارستان برای کار در بخش نوزادان آنها و چندین پیشنهاد از طرف همکاران متخصص اطفال جهت همکاری با آنها،

از آنجا که خود را متعلق به این مملکت و شهر می‌دانستم در اوج التهابات دوران انقلاب و هنگامی‌که بسیاری از متخصصین تحصیل کرده عازم خارج از کشور بودند به ایران بازگشتم.
 
سوابق کاری

بعد از بازگشت به ایران توسط مرحوم حبیب الله اشراقی که در آن زمان رییس جمعیت شیر و خورشید زاهدان بود و همچنین بیمارستان بسیار مجهزی در آن زمان به نام بیمارستان امداد تأسیس کرده بود

به همکاری دعوت شدم. بیمارستان امداد (شهید بهشتی فعلی) تقریباً تمام امکانات روز را که لازمه بخش نوزادان بود از آلمان وارد کرده بود و مرحوم اشراقی در جستجوی کسی بود

که بتواند از این امکانات استفاده نماید. در چند ماه قبل از پیروزی انقلاب سال 57 و حتی چند ماه پس از آن بخش نوزادان فوق‌العاده فعال بوده

و نوزادان نارس زیادی در آن زمان توسط دستگاه تنفس مصنوعی (رسپیراتور) حیات خود را بازیافتند. بعد از پیروزی انقلاب مدتی ریاست بیمارستان امداد را به‌عهده داشته

و همزمان مسؤول بخش نوزادان بیمارستان سینا بودم. سال‌های بسیاری در بخش نوزادان بیمارستان سینا همراه با سایر همکاران معالجه تعداد زیادی از نوزادان بیمار و نارس را به‌عهده داشته

که بسیاری از آنان جوانان برومند امروز هستند. از قبل از پیروزی انقلاب مطب خصوصی در خیابان آمادگاه زاهدان  داشته‌ام.

 فعالیت‌های اجتماعی

از بدو تأسیس انجمن پزشکان کودکان زاهدان عضو هیأت مدیره این انجمن بوده و سالهای زیادی است که کارشناس اطفال نظام پزشکی زاهدان می‌باشم.

در سال 1384 با توجه به احساس لزوم کلینیکی شبانه‌روزی در زاهدان، با همکاری تعدادی از پزشکان پیشکسوت کلینیک شبانه‌روزی پارسیان را افتتاح و سالها بعنوان مدیر آن کلینیک مشغول بکار بودم.

در اواسط سال 89 با همکاری تعدادی از پزشکان جوان کلینیک شبانه‌روزی توحید را افتتاح کرده و هر دو کلینیک اکنون با فعالیت شبانه‌روزی توسط مجرب‌ترین پزشکان متخصص اطفال مشغول معالجه کودکان بیمار می‌باشند.